FONETİKA: Danışıq səsləri və onların əmələ gəlməsi. Danışıq üzvləri. Sait və samit səslər. Saitlərin bölgüsü: qalın və incə saitlər; açıq və qapalı saitlər; dodaqlanan və dodaqlanmayan saitlər. Bəzi saitlərin uzun tələffüzü. Samitlərin növləri: kar və cingiltili samitlər. Ahəng qanunu. Qalın və incə saitlərin ahəngi. Bəzi sözlərdə ahəngin pozulması. Əlifba. Səs və hərf. Qoşasaitli və qoşasamitli sözlərin yazılışı və tələffuzü. Sözlərin sonunda cingiltili samitlərin yazılışı və tələffuzü.
Sonu q və k ilə bitən çoxhecalı sözlərin yazılışı. Sonu qoşasamitli təkhecalı sözlərin yazılışı, [k`] səsinin yazıda ifadəsi. Heca. Sözün sətirdən-sətrə keçirilməsi. Vurğu. Azərbaycan sözlərində vurğunun yeri. Heca vurğusunun sözün mənasına təsiri. Vurğulu heca və uzun heca, onların fərqləndirilməsi. Vurğu qəbul etməyən şəkilçilər. Fonetik təhlil.
LEKSİKA: Leksika haqqında anlayış. Sözün leksik və qrammatik mənası. Sözün həqiqi və məcazi mənası. Təkmənalı və çoxmənalı sözlər. Omonimlər. Onların çoxmənalı sözlərdən fərqi. Bəzi sözlərin həm omonim, həm də çoxmənalı söz kimi işlənə bilməsi. Sinonimlər. Antonimlər. Ümumişlək və ümumişlək olmayan sözlər. Terminlər. Ümumişlək olmayan sözlərin, əsasən, terminlərdən ibarət olması. Dialekt sözləri, köhnəlmiş sözlər, neologizmlər. Əsl Azərbaycan sözləri və alınma sözlər. Ərəb-fars və rus-Avropa mənşəli sözlər. Frazeoloji birləşmələr. Bu birləşmələrdə sözlərin məcazlaşması. Frazeoloji birləşmələrin omonimliyi, sinonimliyi, antonimliyi. Lüğətlər. Lüğətlər haqqında anlayış. İzahlı lüğətlər. Orfoqrafiya, orfoepiya və tərcümə lüğətləri. Sözün leksik təhlili.
MORFOLOGİYA Morfologiya nitq hissələri haqqında təlim kimi
Nitq hissələri. Nitq hissəsi anlayışı. Nitq hissələrinin bölgüsü. Əsas və köməkçi nitq hissələri.
Əsas nitq hissələri. İsim. Əşya anlayışı. Konkret və mücərrəd, canlı və cansız, xüsusi və ümumiliyindən asılı olmayaraq. bütün isimlərin əşya sayılması. İsim əşyanın adını bildirən əsas nitq hissəsi kimi. Onun qrammatik əlamətləri. Konkret və mücərrəd isimlər. Ümumi və xüsusi isimlər. Tək və cəm isimlər. Toplıı isimlər. İsmin quruluşca növləri. Sadə isimlər. Düzəltmə isimlər və onların əmələ gəlməsi. İsimlərdən düzələn isimlər. Fellərdən düzələn isimlər. İsim düzəldən bəzi şəkilçilərin (-stan: -qı, -ki və s.) yazılışı. Mürəkkəb isimlərin əmələ gəlməsi və onlann yazılışı. Mürəkkəb adlar. Mürəkkəb adlar ismi söz birbşmələrinin bir qrupu kimi. Onlann mürəkkəb isimlərdən fərqi. Mürəkkəb adlar və xüsusi isimlər. Mürəkkəb adların yazılışı. İxtisarla yazılan mürəkkəb adlar. İsmin şəxsə görə dəyişməsi. İsmin mənsubiyyətə görə dəyişməsi. Mənsubiyyət şəkilçiləri. Mənsubiyyət şəkilçilərinin şəxs şəkilçilərindən fərqi. Tale, mənbə, mənsə. mövqe, mənafe sözlərinin mənsubiyyətə görə dəyişməsi.
İsmin hallanması. Yiyəlik və təsirlik hallarının müəyyənlik və qeyri-müəyyənlik bildirməsi. Yiyəlik və təsirlik hal şəkilçiiəri ilə II və III şəxs mənsubiyyət şəkilçilərinin fərqi. Bu şəkilçilərin omonimliyi. Saitlə başlanan şəkilçi artırdıqda bəzi ikihecalı söz köklərində (fəsil, şəkil. alın, beyin və s.) son saitin (qapalı saitin) düşməsi. İsmin sifət kimi işlənə bilməsi. Sifətləşən isimlərin yenə isim olaraq qalması. İsmin cümlədə rolu.
Sifət. Sifət bir hitq hissəsi kimi; onun qramamtik əlamətləri. Sifətlərin quruluşca növləri. Sadə sifətlər. Düzəltmə sifətlər: isimdən düzələn sifətlər, feldən düzələn sifətlər. Mürəkkəb sifətlər. Onların yazılışı. Sifətin müqayisə dərəcələri; adi dərəcə, azaltma dərəcəsi, çoxaltma dərəcəsi. Sifətin isimləşməsi. İsimləşən sifətlərin yenə sifət olaraq qalması. Həm sifət, həm də zərf kimi işlənə bilən sözlər (yaxşı, pis, gözəl və s.). Sifətin cümlədə rolu.
Say. Say bir nitq hissəsi kimi; onun qrammatik əlamətləri. Sayın quruluşca növləri. Sadə, düzəltmə, mürəkkəb saylar. Sayın mənaca növləri: miqdar və sıra sayları. Miqdar saylarının növləri: müəyyən miqdar sayları, qeyri-müəyyən miqdar sayları, kəsr sayları. Qeyri-müəyyən miqdar saylarından sonra gələn isimlərin cəmlənib-cəmlənməməsi. Miqdar sayları ilə isimlər arasında numerativ sözlərin işlənə bilməsi. Bəzi numerativ sözlərin (nəfər, baş, ədəd, cüt, dəst və s.) üç-dörd, beş-altı tipli qeyri-müəyyən miqdar sayları ilə isimlər arasında da işlədilə bilməsi. Kəsr sayları miqdar saylarının bir növü kimi. Sıra sayları. Sıra saylarının ərəb və Roma rəqəmləri ilə yazılışı. Həm say, həm də zərf kimi işlənə bilən sözlər. Sayların yazılışı. Sayın isimləşməsi. Bu vaxt onların yenə say olaraq qalması. Sayın cümlədə rolu.
